ಕನಸಿನ ಕನ್ಯೆ

ನೀಳ ಜಡೆಯ ನಲ್ಲೆ
ಅವಳ ಪ್ರತಿ ನಡೆಯ ನಾ ಬಲ್ಲೆ
ವರ್ಣಿಸಲು ಕಷ್ಟವಾದ ಶಿಲ್ಪಕಲೆ

ಹಣೆಯು ಚಂದಿರನಂತೆ ಸುಂದರ
ಮೂಗು ಕಾಂತಿಯ ಅಂಕುರ
ಕೆನ್ನೆಯ ಮೇಲೆ ನಗುವಿನ ಉಂಗುರ

ಮನಸೆಳೆವ ಕಣ್ಣುಗಳು
ಮುತ್ತುದುರಿಸುವ ತುಟಿಗಳು
ಗುಲಾಬಿ  ದಳದಂತಹ ಕಿವಿಗಳು

ಮೊದಲ ನೋಟದಲ್ಲೇ ಮನಸೋತೆ ಅವಳಿಗೆ
ನೆನಪಾದಳು ಪ್ರತಿ ಗಳಿಗೆಗೆ
ನಾನೊಬ್ಬನೇ ಬಿದ್ದಿರಲಿಲ್ಲ ಅವಳ ಮೋಡಿಗೆ

ಶರಣಾದ ಗಿಡಗಳು ಬೀಸಿದವು ಗಾಳಿ
ನೋಡಲು ಓಡೋಡಿ ಬಂತು ಮಿಂಚು
ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲು ಹಾತೊರೆದು ಧರೆಗಿಳಿದ ಮಳೆರಾಯ

ನಾಟ್ಯವಾಡಿದವು ಜಿಂಕೆಗಳು
ಸಂತಸದ ಹಾಡನ್ನು ಹಾಡಿದವು ಪಕ್ಷಿಗಳು
ಅಂಬಾರಿಯ ಹೊರಲು ಸಿದ್ಧನಾದ ಗಜರಾಜ

ಹೀಗಿರಲು ಮುಟ್ಟಿದ ಸೂರ್ಯದೇವ
ಕೇಳಿತು ಅಮ್ಮನ ಸುಪ್ರಭಾತ
ಎದ್ದು ಕುಳಿತೆ ಮರುಗಿ ನನಸಾಗಿದ್ದರೆ ಎಂದು